Vongole van de bakplaat
Jaren geleden gingen Julika en ik voor het eerst naar Florence, met z’n tweetjes. Middelbare school net klaar en zij zou naar Florence gaan om een opleiding te volgen in kunstschilderen. Maar ja, we moesten eerst maar eens ontdekken hoe Florence was en eventueel tegelijkertijd alvast een woonruimte zien te vinden. Wat een heerlijke tijd hebben we daar gehad. Ontzettend leuke mensen ontmoet. Super genoten van de stad en omgeving. Oh, ik had er ook direct willen wonen. Niet veel later verhuisde Juul naar Italië waar ze uiteindelijk een jaartje of 6 heeft gewoond. Een paar keer heb ik haar daar opgezocht en altijd was het dolle pret. Ondertussen had ze een Italiaans vriendje, Luigi. Hoe kan het ook anders. Aardige vent, deed echt z’n best om Engels met je te praten en zelfs wat Nederlandse woordjes te leren. Ik nam me steevast voor dat zodra ik weer in Nederland was ik direct een cursus Italiaans zou gaan volgen. Moet er nog aan beginnen. Want het is toch wel lastig praten met handen en voeten en alleen, yes of no. Luigi had een boot. Hij was dol op varen met die boot. Juul wat minder. Ik zie haar nog voor me, lichtgroen getint in de kajuit een lunch voor ons in elkaar te flansen. De bikkel! Luigi had een vriend die, waanzinnig gaaf, in een kasteel woonde in Castiglione della Pescaia. We waren met de boot vanaf Maremma daar naar toe gevaren. De haven in en ’s avonds eten in die gave omgeving. Er waren nog meer vrienden bij en Luigi zou voor iedereen gaan koken. Pasta vongole. Daar heb ik voor het eerst vongole gegeten. Ik durfde natuurlijk niet te zeggen dat ik dat nog nooit gegeten had en dat ik me afvroeg hoe ik dat dan moest eten, zo samen met de pasta. Maar het is gelukt en wat heb ik gesmuld. Ik heb me gelijk voorgenomen om het ooit eens zelf te maken. Het duurde even maar uiteindelijk heb ik dat gedaan. Op m’n nieuwe bakplaat. Bij de visboer een kilootje schelpen besteld, opgehaald en gelijk aan de slag. Ik had op internet gezien dat je ze ook zo op de bbq kan leggen. Dan stomen ze in hun eigen vocht gaar en open. Wat op de bbq kan kan ook op de bakplaat dacht ik. Dat wilde ik uitproberen. De bakplaat ging op het vuur. Bovenin legde ik een ovenvast schaaltje met daarin een flinke klont boter en 2 teentjes fijngehakte knoflook. Dat ging langzaamaan smelten. De schelpen legde ik ook op de plaat en nu was het afwachten. Af en toe even met een lepel de boel omgeroerd en ineens gingen ze stuk voor stuk open. Erg leuk om te zien. Toen ze allemaal open waren gegaan deed ik de schelpen in het schaaltje waar de gesmolten boter zat. Schonk er een flinke scheut witte wijn over. Een draai peper en zout en wat fijngehakte peterselie. Alles hussel je voorzichtig door elkaar en je kan eten. En wat heb ik genoten. Zo simpel en zo lekker. Natuurlijk had ik er een pastaatje bij kunnen koken of een stuk brood bij kunnen nemen om mee te dippen in die heerlijke sappen. Maar nee, ik at ze gewoon zo, allemaal, het hele netje. De Man maak ik hier niet blij mee dus was er meer voor mij! 🙂Ingrediënten:
- 1 kilo Vongole
- roomboter
- 2 teentjes knoflook, fijngehakt
- witte wijn
- platte peterselie, fijngehakt
- peper en zout
Zo maakte ik het:
- Haal de schelpen uit het netje en leg ze in een bak met koud water waar flink wat zout aan toegevoegd is. Laat ze zo een uurtje staan en spoel ze daarna goed af. Dit om te zorgen dat de schelpen zand nog uit kunnen spugen.
- Zet je bakplaat op het vuur en zet daarop een vuurvast schaaltje.
- Doe de boter en fijngehakte knoflook in het schaaltje en laat smelten.
- Leg de schelpen ook op de bakplaat en roer af en toe voorzichtig met een lepel.
- Eenmaal open voeg je ze bij de gesmolten boter. Schenkt er een flinke scheut witte wijn bij.
- Strooi wat fijngehakte peterselie erover en peper en zout.
- Hussel alles voorzichtig door elkaar en je kan eten.
Notes
Ook hier geldt net als bij mosselen, schelpen die kapot zijn of niet open zijn gegaan, niet opeten en weggooien!
Els says
Wat een heerlijk verhaal Tess! En vongole.. o yeah… verwennerij van de bovenste plank. In dit geval bakplaat 🙂