Chili con Carne uit de Snelkookpan

Zoals jullie weten heb ik nu al een tijdje een slowcooker en ik heb er nog geen dag spijt van dat ik die heb aangeschaft. Maar nu kreeg ik de kans van fonQ om een snelkookpan uit te proberen. Daar was ik wel benieuwd naar. Want smaakt die hele kip uit de slowcooker nou net zo lekker als uit de snelkookpan. En is hij, niet geheel onbelangrijk, net zo mals en sappig? Ik ging het proberen.

Van te voren zat ik al te kijken naar recepten om uit te proberen maar die hele kip zou als eerste gemaakt worden. Dus ik aan de slag. Boter en olie in de pan en de kip goed aanbraden zodat hij wat kleur krijgt. Daarna nog meer heerlijkheden als knoflook, witte wijn, bouillon toevoegen, deksel erop en koken maar. Zo’n pan moet op druk gebracht worden. Je doet de deksel op de pan, vergrendeld de boel en zet het vuur hoog. Boven op de steel van de pan zit een palletje wat omhoog schiet als de pan op druk is. Dan moet je het vuur laag zetten en gaat de kooktijd in. Mocht het palletje weer naar beneden vallen zet je gewoon het vuur weer een beetje hoger tot hij weer op druk is.

Ik hield natuurlijk dat palletje heel goed in de gaten en ondertussen begon de pan al een beetje te sissen. Oeh, toch wel een beetje eng. Hij gaat toch niet ontploffen hè? Dat was misschien vroeger zo maar tegenwoordig zijn de pannen zeer goed beveiligd.

Toch vond ik het lang duren voordat het palletje omhoog ging dus ik morrelde er wat aan en hij floepte direct omhoog. Hmmm, ik kreeg het gevoel dat hij dus al even op druk was maar dat het palletje niet snel genoeg omhoog was gegaan. Binnen een klein half uurtje was de kip klaar. Hij was botermals. Zo mals dat hij zowat uit elkaar viel toen ik ‘m uit de pan hees. Dus ja, de kip wordt net zo sappig en mals als uit de slowcooker. Maar dat velletje. Dat vonden we niet zo. Dat werd zo zacht. Dus dat zou ik de volgende keer eraf halen voor het serveren. Het grappige is wel dat dat bij kipkluifjes, die ik later erin klaar maakte, weer niet het geval is. Wellicht omdat die korter in de pan zitten. Bovendien heb ik ze daarna nog even onder de grill gelegd.

Er zat een kookboekje bij. Altijd handig. Daar stond een recept voor stoofpeertjes in. Ik weet dat ik de Man een groot plezier doe met stoofpeertjes dus die moesten ook gemaakt worden. In het boekjes stond dat ze 50 minuten in de pan moesten! Dat leek me toch wel veel. Bij andere recepten zag ik 20 minuten. Uiteindelijk heb ik ze iets meer dan een kwartier in de pan gehad en sommige peertjes waren kapot gekookt. Kortom. Een kwartiertje is lang zat. Maar ze waren ontzettend lekker.

Het voordeel van deze pan is dat vleesgerechten die normaal gesproken een aantal uur op moeten staan in een kleine 3 kwartier al op tafel kunnen staan. Dus mocht je om 5 uur ineens trek hebben in suddervlees dan kan je dat gewoon maken want de tijd is zo kort. Ideaal.

Vorige week was schonezus hier en bleef ook eten. Ik weet dat ze dol is op chili con carne. We waren pas laat thuis en als ik chili maak laat ik dat zeker een uur rustig pruttelen. Nu in de pan gemaakt en na 20 minuten koken plus ongeveer 10 minuten af laten koelen stond het op tafel. En het smaakte als vanouds.

Kortom ik ben happy met deze pan. In het begin was het even wennen. Ook moet je even omdenken wat betreft de kooktijden maar op internet kan je daar veel over vinden. Bij het suddervlees was het na 20 minuten eigenlijk al gaar maar ik wilde het nog wat zachter hebben. Dan breng je de pan gewoon weer op druk en laat je het een paar minuten langer koken. Het gaat zo snel allemaal.

Hoe maakte ik die heerlijke chili con carne?

Ingrediënten:

500 gram rundergehakt
boter of olie om in te bakken
1 ui, gesnipperd
4 teentjes knoflook, fijngehakt
1 rode paprika
1 groene paprika
1 blikje mais
1 blokje runderbouillon
2 blikken tomatenblokjes
1 blik kidneybonen
1 klein blikje tomatenpuree
2 eetlepels komijnpoeder
1 theelepel chilipoeder
2 eetlepels oregano
1 theelepel tijm
1 1/2 theelepel paprikapoeder
1 eetlepel suiker
1/2 eetlepel Worcestersaus
150 ml rode wijn
peper en zout
zo nodig ketjap als het te zuur is

Zo maak je het:

Verhit de boter en/of olie in de pan en rul het gehakt. Eenmaal niet meer roze giet af in een zeef en laat het gehakt uitlekken.
Doe weer boter en/of olie in de pan en fruit de ui en de knoflook.
Voeg de komijnpoeder, chilipoeder, oregano, tijm en paprikapoeder toe en roer tot het heerlijk begint te geuren. Mocht het te droog worden voeg dan een heel klein scheutje water toe.
Doe het gehakt terug in de pan en de tomatenpuree. Laat die een kleine 5 minuten ontzuren.
Roerbak de paprika een paar minuutjes.
Verkruimel het bouillonblokje erboven.
Doe de blikken tomaat, de kidneybonen, mais, rode wijn, Worcestersaus en suiker erbij en roer goed door.
Doe de deksel op de pan, vergrendel hem, zet het schuifje op stand 2 en breng de pan op druk.
Eenmaal op druk laat je het 20 minuten koken.
Zet het vuur uit en laat het 10 à 15 minuten afkoelen voordat je hem helemaal ontlucht.
Proef en breng op smaak van zout en peper. Mocht het te zuur zijn dan voeg ik er meestal wat (zoete) ketjap manis erdoor.
Serveer er nacho’s, geraspte kaas en eventueel sour crème of crème fraiche bij.

Dit artikel bevat producten die door een merk of bedrijf zijn opgestuurd. Voor het testen van de producten krijg ik geen vergoeding en alle meningen zijn van mijzelf.

Chili con Carne uit de Snelkookpan