courgette chips
Ok, even een waarschuwing vooraf, dit recept van courgette chips is gevaarlijk. Althans het kan gevaarlijk zijn als je het op mijn manier doet! Straks bewijs met foto! Chips, het is al jaren mijn zwakke plek. Als kind at ik op zaterdagavond tijdens het kijken naar de Showbizzquiz 1 schaaltje chips met een glaasje aanmaak limonade. Heel bescheiden. Toen ging ik zoveel jaren later op kamers en at ik praktisch elke dag!! een zak Chipitos leeg. En ja, ik kon het hebben want ik bleef wonderbaarlijk genoeg best slank. Ook al zag ik dat toen natuurlijk niet zo, immer kritisch! Achteraf gezien was het niet zo gek dat ik zo slank bleef want dit alles was voor m’n transplantatie en m’n hart maakte toen al overuren dus ja, ik verbrandde het vrij vlot. En dat zonder te sporten want dat ging al helemaal niet. Nu, een transplantatie en een berg prednison later, gaat dat niet meer. Maar m’n lekkere trek naar chips is wel gebleven. Dus wat doen we nou? Onder het mom van “die zijn voor Bonuszoon als hij hier is” koop ik van die uitdeelzakken met kleine zakjes chips erin. Is echt een stuk veiliger en werkt voor mij. En toen kwam ik deze variant tegen. Het is natuurlijk geen echte chips maar het lijkt er wel aardig op en ze smaken heerlijk. Bovendien nog redelijk gezond ook. Om van die mooie schijfjes courgette te krijgen pakte ik mijn super goedkope, maar blijkbaar toch best scherpe, mandoline erbij. Want ja je wilt toch gelijkmatige schijfjes en zo constant ben ik niet m’n mes. Schaven, schaven, schaven, oeps!
Wat provisorisch een gaasje er omheen weten te plakken. Het bloedde flink.
Ze gingen iets te hard in de 2e helft.
Ingrediënten:
- 1 courgette
- 2 eiwitten
- Panko ( te koop bij de Toko en div. supermarkten)
- Parmezaanse kaas
- zout en peper
- Zo maakte ik het:
- Verwarm de oven voor op 220 graden. Bekleed een bakplaat met bakpapier of vet in met een beetje olijfolie.
- Schaaf of snij de courgette in gelijkmatige dunne plakjes. Niet flinterdun dat je er bijna doorheen kan kijken maar ook geen cm’s dik. Een halve cm dik ongeveer.
- Klop in een kommetje de eiwitten met een heel klein scheutje water los dit om draden te voorkomen.
- In een ander kommetje doe je half om half de panko en de geraspte kaas samen met het zout en peper. Niet te veel zout want de kaas is al vrij zout van zichzelf.
- Doop een schijfje courgette in het eiwit, laat uitlekken en leg het in het panko-kaas mengsel. Druk een beetje aan aan beide kanten en leg op de bakplaat. Herhaal tot de bakplaat vol is. Heb je nou 2 bakplaten, vul dan gelijk de 2e ook. Kan je in 1 keer door.
- Bak de courgette chips een kwartier tot ze mooi bruin zijn. Draai ze om en bak de andere kant ongeveer 10 minuten. Je moet er echt even bij blijven want het kan hard gaan.
- Laat ze afkoelen op de bakplaat of op een bord.
- Mocht je eiwit en/of panko-kaas mengsel bijna op zijn vul het dan gewoon aan in dezelfde verhoudingen.
Christel says
Ziet er lekker uit! Dat ga ik ook proberen!! En aaaauw, je vinger. Bedankt voor de waarschuwing, ben blij dat je dat voor ons uitprobeerde, haha! X christel
I am Cooking with Love says
Haha, heel graag gedaan!
Simone says
Oei ja die rot mandolines! Maarre… er zit toch zo’n beschermding op (die heel onhandig zijn, ik weet het, ik weet het…) Zien er erg lekker uit die courgette chips! Ga het een keer proberen!
I am Cooking with Love says
Ja die zat erbij maar dit gebeurde toen de courgette nog redelijk groot was maar ik ‘m te laag vast hield. En soms moest ik wat kracht zetten om een mooi schijfje te krijgen. Dus glijdt je hand langzaam steeds naar beneden….richting mesje! En toen was het gebeurd. 🙁
marleen | etenuitdevolkstuin says
Oh wat erg! Hoe is het nu met de vinger? Ik heb net een nieuwe mandoline 😉 Helemaal happy mee. En maar goed dat ik dit vooraf niet wist… griezelig. Lekker recept en gezond trouwens!
I am Cooking with Love says
Nou m’n vinger is weer zo goed als nieuw. Met dank aan de goede verband-technieken van de Man! haha. Ik heb een heel goedkoop ding van de Blokker. Nog geen 10 euro maar blijkbaar scherp genoeg om m’n velletje pijnloos eraf te snijden. Ik merkte dat ik soms toch aardig wat kracht moest zetten en daardoor gleed m’n hand steeds lager. De courgette was nog te groot om ‘m onder die beschermhouder vast te zetten.
Maar de chipjes waren heerlijk. Dus dat maakte het een beetje goed! 🙂