Gentleman’s Relish, voor de Ansjovis liefhebber.

Gentleman’s Relish, voor de Ansjovis liefhebber.

Ik vind het grappig te ontdekken dat je gaandeweg in je leven bepaalde gerechten, ingrediënten, ineens lekker gaat vinden. Dingen die je vroeger zooo vies vond en waarvan je je nooit kon voorstellen je ze ooit wèl lekker zou gaan vinden. Ineens gingen je smaakpapillen open! 😉

Ik heb dat met ansjovis. Het was niet zo zeer dat ik het vroeger heel vies vond want ik at het nooit maar het leek me als kind gewoon niet lekker. Sinds kort kreeg ik ineens trek erin. In bijvoorbeeld een lekkere Ceasarsalade dressing vind ik het heerlijk.

Zo ben ik gaan zoeken naar andere recepten met ansjovis en kwam terecht bij de Gentleman’s Relish. Dat klonk al heerlijk. Het is eigenlijk een ansjovisboter.

Het recept werd voor het eerst gemaakt in 1828 door ene John Osborn. Vandaag de dag maakt het bedrijf Elsenham Quality Foods de relish waar, net als bij Coca Cola, maar 1 werknemer het recept weet. Als je op het blikje de ingrediëntenlijst bekijkt staat er heel vaag: kruiden en specerijen maar niet precies welke.

Hoe dan ook, ik wilde het maken. Hier volgt hoe:

• 150 gram ansjovis (uit blikje of potje)
• 150 gram roomboter
• 2 eetlepels verse wit broodkruim
• 1/4 theelepel cayennepeper
• 1 snufje gemalen kaneel
• 1 snufje vers geraspte nootmuskaat
• 1 snufje gemalen mace/foelie
• 1 snufje gemberpoeder
• vers gemalen zwarte peper

Meng de ansjovis met de zachte boter in een vijzel of keukenmachine tot een zachte pasta.

Voeg de broodkruim en specerijen toe en meng alles goed door. Schep alles over in een potje dek goed af met folie en zet in de koelkast tot gebruik.

Dit blijft zo’n 2 weken goed mits goed afgesloten.

Nou, ik moet zeggen dat ‘een snufje’ dus echt veel te weinig is. Ik proefde niks. Dus heb regelmatig royaal meer specerijen erbij gedaan. Tot het moment dat ik het goed vond. Ik besefte ook wel dat als het een nachtje in de koelkast had gestaan de specerijen wat meer ingetrokken zouden zijn. En dat was ook zo.

Traditioneel gezien eet men dit dun uitgesmeerd op een geroosterde witte boterham. En ja dat is heerlijk, zo heb ik het vanmiddag gegeten. Maar ik las dat men het ook at met roerei, op komkommersandwiches, door gehakt, in een mengsel voor viskoekjes. Of op een gepofte aardappel. Ik denk dat je zelf een beetje moet uitproberen. Als het een lekker warm gerecht is waarvoor je het gebruikt smelt het heerlijk.